آشنایی با الکترونیک

دیود شاتکی (به نام دانشمند آلمانی والتر شاتکی) یک دیود نیمه هادی ولتاژ پایین با شیب مستقیم و سرعت سوئیچینگ بسیار سریع است. هنگام عبور جریان الکتریکی از دیود ، افت ولتاژ در دو انتهای دیود رخ می دهد. برای دیودهای سیلیکونی معمولی ، افت ولتاژ 0.6 تا 0.7 ولت است ، در حالی که برای دیودهای شاتکی افت ولتاژ حدود 0.15 تا 0.45 ولت است. به دلیل افت ولتاژ پایین در این نوع دیودها ، می توان مدارهای سوئیچینگ پرسرعت و کارایی بهتر را طراحی کرد.
دیود چگونه ساخته می شود؟
دیودهای شوتاکی از ترکیبات نیمه هادی و فلزی به نام ترکیبات نیمه رسانا تشکیل شده اند (مانند دیودهای معمولی با ترکیبات نیمه رسانا). فلز مورد استفاده معمولاً مولیبدن ، پلاتین ، کروم یا تنگستن است و یک نیمه هادی نوع N است. از قسمت فلزی به عنوان آند و نیمه هادی های نوع N به عنوان کاتد دیود استفاده می شود.
زمان بازگشت دیود شاتکی
مهمترین تفاوت بین دیودهای اتصال p-n و دیودهای محرک ، زمان بازیابی آنهاست. یعنی وقتی دیود از حالت سیم به حالت خاموش می رود. برای دیودهای p-n ، زمان بازیابی صدها نانو ثانیه است که برای دیودهای سریع کمتر از صد نانو ثانیه است. در حالی که برای دیودهای شاتکی هیچ زمان بازیابی معکوس نداریم و زمان خاموش شدن برای دیودهای کوچک (دیودهای سیگنال) کمتر از صد عکس است و برای دیودهای انرژی این زمان به 10 نانو ثانیه می رسد. در دیودهای اتصال p-n نیز جریان معکوس داریم که باعث افزایش نویز EMI در نیمه هادی های با قدرت بالا می شود ، مشکلی که به دلیل سرعت بالای سوئیچینگ در دیودهای Schottky وجود ندارد.
محدودیت های دیودها چیست؟
مهمترین محدودیت دیود شاتکی کمترین ولتاژ مجاز است که دیود می تواند تحمل کند که معمولاً 50 ولت و کمتر است و همچنین جریان نشتی نسبتاً زیاد یکی از مهمترین محدودیتهای دیود شاتکی است. . امروزه دیودهای فشار قوی نیز تولید می شوند که دیگر این حد را ندارند.