آشنایی با الکترونیک

بشریت همواره در پی یافتن راهی برای روشن کردن شبهای تاریک خود بوده است و حتی قبل از شکل گیری تمدنها ، با این نیاز مقابله کرده است. شاید افرادی مثل ما بودند که بدون آلوده کردن آن دوره ، علاقه به ستاره دار شدن و تماشای آسمان شب داشتند و آرزوی آنها این بود که شبها به دور از ترس تاریکی و خطر حیوانات وحشی بیدار شوند :)

همیشه درست بوده است که بگوییم مادر به اختراعات احتیاج دارد و این نیاز باعث شد تا مردم سرانجام بدانند که پوشیدن دو قطعه چوب می تواند آتش سوزی را آغاز کند ...
در این مقاله ، ما مطالعه می کنیم که چگونه میل به نور در انسان باعث شده است که زندگی ما با وجود تاریکی سیاره مان به طور واضح در شب زندگی کنیم ، و این ویژگی ساختاری طبیعت نمی تواند مانع از حضور ما در تمام ساعات شبانه روز شود. .

ما به طور خلاصه در مورد عناوین زیر بحث می کنیم:

تاریخچه لامپ های رشته ای (رشته ای)
در سال 1802 ، شیمیدان انگلیسی ، همفری دیوی ، که عناصری مانند پتاسیم و کلسیم را کشف کرد ، اولین لامپ را اختراع کرد. وی در طول آزمایشات خود با برق موفق به ساخت اولین باتری برقی شد و پس از مدت کوتاهی با اتصال سیم فلزی به یک قطعه ذغال سنگ به باتری ، او چیزی را دید که زندگی ما را تا به امروز تغییر داده است: نور!

چراغ قوس:
این اختراع اولین قدم برای تولید نور بود و ساز و کار آن این بود که باتری به عنوان مولد برق ، انرژی را از طریق سیم ها به زغال سنگ منتقل می کند و این انرژی ذغال سنگ را مشتعل می کند و نور را تولید می کند ، که به آن لامپ قوس گفته می شود. مشهور شدن. متأسفانه عملاً کار نکرد! زیرا ثابت ماندن این نور در اثر درجه حرارت بالا کوتاه می شود و میزان روشنایی آن به اندازه نیاز ما روشن نیست. علاوه بر این ، هیچ زیبایی جسمی نداشت و در خانه ها فقط یک محصول آزمایشگاهی قابل نصب و استفاده نیست.

تلاش ها و علل خرابی لامپ های اختراع شده آینده
در دهه های بعد ، بسیاری از دانشمندان شروع به ساختن لامپ های مختلف به روش های مختلف کردند. مانند استفاده از فلز پلاتین ، به طوری که این فلز در حباب آب ذوب می شود و نور از این همجوشی تولید می شود. اما باز هم هیچ یک ازن به دلایلی از قبیل گرمای زیاد ناشی از لامپ ، تابش زیاد لامپ ، ظاهر بد وضعیت بدنی حباب ، سیاهی ناشی از ذوب فلزات در محتوا و مهمتر از همه ، پلاتین برای تولید انبوه خیلی گران نیست تا از نظر هزینه بی اثر باشد. و توانایی تحقق نیازهای صنعتی و مصرف خون را ندارد.

هنری وودوارد همراه بعدی مخترعان لامپ است
در سال 1874 ، هنری وودوارد ، مهندس برق ، پزشکی برای اولین بار با کمک همکار خود متیو ایوانز توانست لامپ هایی با اندازه های مختلف ، سیلندرهای شیشه ای با نیتروژن و میله های الکترود را از طریق نوار رشته ای از کربن بسازد. آنها همچنین به هم وصل شدند. هنری سعی کرد از این تبلیغات برای نشان دادن محصول خود به جهان استفاده کند تا بتواند وارد کارگاههای تولید تجاری شود ، اما این تلاش شکست خورد و پس از 50 سال مشکلات بزرگ ، سرانجام تسلیم شد و مقاله ای در مورد چگونگی ساخت لامپ اختراع شده خود در سال 1879 منتشر کرد. دانشمندان حاشیه ای فروخته شدند: توماس ادیسون !!! بله ، شما این حق را خوانده اید ، ادیسون! بسیاری از مردم فکر می کنند که وی لامپ را به تنهایی اختراع کرده است ، اما آیا او را شنیده اید که می گوید؟ کسی که تمام شد! ادیسون آخرین مسافر در این سفر بود اما همه چیز به نام او تمام شد و همه او را مخترع لامپ می دانند.